Maleisië part I

KL (Kuala Lumpur)
Na een turbulente vlucht, waarbij bijna alle koffie uit de kopjes werd geklotst kwamen we aan in Kuala Lumpur. We vlogen met Ethiopian airlines en Marloes wilde heel graag het mooie vliegtuigkleedje als souvenir hebben. Top crimineel Michiel zag hier geen probleem in en 'nam' er een voor haar mee, de held.

Aangezien we oud en nieuw in KL gaan vieren hebben we hier alleen de nacht doorgebracht. De volgende dag gingen we al weer vroeg richting Taman Negara. De jungle van Maleisië .. Na een busrit, over mooie wegen dwars door de natuur stapten we over op de boot. Deze zou ons in drie uur over de rivier naar de jungle brengen. De bootrit was tof. We zagen otters, veel badderende water buffels en echte Maleisische geiten..... 's Avonds hebben we meteen een jeep tour gedaan. Samen met twee Grieken (waar halen ze het geld vandaan?) en twee gidsen gingen we niet de jungle maar de palmolie plantages in. Met een groot licht voor op de jeep ging de gids op zoek naar wild. De ene slapende tropische vogel na de andere bescheen hij met zijn licht. Terwijl de vogel gewoon verder sliep hadden wij alle tijd om ze te bewonderen. Net als een paar kleine slangen. Het echte wild sliep niet en was moeilijker te vinden. Zo zagen we een wilde kat, een soort van wezel/wasbeer en een groep vuurvliegjes rond een boom.

De volgende dag begonnen we met de Canopy walk. Een parcour van een paar honderd meter, hoog in de bomen over wiebelige bruggetjes. Het gewiebel maakt het geheel extra spannend en elke keer ben je weer blij als je een boom bereikt want dat voelt net iets veiliger dan al die wiebelende bruggen. Ook Michiel heeft deze hoogtevrees-test doorstaan. Hij heeft het maar zwaar hier in Azië.

Omdat het laagseizoen is, en dus erg rustig, werden de overige tours een beetje samengevoegd. Zo hadden wij alleen een middag tour naar een stam in de jungle geboekt maar 'moesten' we ook mee 'rapid shooten' oftewel; als een malle met een boot door een stroomversnelling varen en heel erg wiebelen. Liters water knalden de boot in, veelal recht in ons gezicht. We hielden elkaar in het begin vet goed vast, bang om uit de boot te vallen. Maar toen we door hadden dat dit niet zou gebeuren durfden we elkaar langzaam los te laten.
Na deze coole rit kwamen we drijfnat aan bij de Arong Asli stam. Waarschijnlijk komen alle toeristen zo nat aan want niemand keek raar op van onze natte outfits. Wij keken wel een beetje raar op van hun. Wonende in jungle, zonder ook maar stromend water of andere voorzieningen. De stam leeft echt van en in de jungle. Hierdoor zijn de mannen erg goed in pijltjesblazen, vuurtjes maken zonder aansteker en andere scouting dingen. Speciaal voor de toeristen demonstreren ze ook even deze talenten. Michiel mocht ook nog een poging doen met pijltjesblazen. Hij schoot dan wel niet in de arme teddybeer, die als doel diende, maar raakte in ieder geval het bord waaraan teddy was vastgenageld. Na deze actie demonstreerden ze ook nog hoe je een vuurtje maakt zonder aansteker, erg leuk om te zien. Sinds kort krijgt deze stam ook steun van de staat. Deze steun bestaat onder andere uit aanbod van gratis school  voor de kinderen. Ondanks dat worden de kinderen toch nog niet naar school gestuurd. Daarnaast komt twee keer per maand een dokter langs, omdat toch niet alles over gaat door een paar magische blaadjes te eten. 

Quizvraag:
Wanneer je als inwoner van de stam overlijd word je dan:

A: begraven
B: gecremeerd
of
C: opgehangen in een boomhut hoog in de boom.

Ja, helemaal goed! Antwoord C inderdaad. Ze hangen de doden in een boomhut hoog in de boom. Waarom? Ja.. dat weten wij eigenlijk ook niet meer. Maar ze deden het wel! 
Ok, genoeg cynisme (gezeikt). Maar met onze kapitalistische koppen konden we toch maar moeilijk voorstellen hoe deze mensen leven. Ze voorzien zichzelf van de benodigdheden voor de dag en.. en dat is het. Verder waren de mannen vooral aan het hangen en roken. Even een trapje maken van het dorp naar de rivier, aangezien ze dat elke dag twintig keer moeten klimmen, zat er niet in.  

Al dit bovenstaande was allemaal extra leuk doordat we een aantal zeer aardige mensen hadden ontmoet. Zo was er een familie uit KL, man, vrouw en drie kinderen. Het was een moderne familie met van die superkinderen die naar een internationale school gaan en Maleisisch, Engels en Chinees praten. Ritchie uit Nieuw-Zeeland was erbij, een 69 jarige man die altijd enthousiast is, alles moest proberen en alles machtig-prachtig vindt! En een Brits stel uit Engeland :P Die ook heerlijk Engels waren, lekker plat en erg grappig! 


Cameron Highlands (brrr, weer die 20 graden)

Na ons avontuur in de jungle moesten we afscheid nemen van de familie uit KL. Gelukkig niet voor lang want de 29ste logeren we bij ze! Ole! Nadat we afscheid hadden genomen van de KL-familie kreeg onze 'groep' een nieuw lid. Is het een Fransman, een Italiaan of toch een arme Griek? Nee, het was Benjamin de Duutser! 
De volgende dag hebben we met z'n allen scooters gehuurd om de omgeving te ontdekken. Van de scooter-man mochten we overal naar toe behalve naar die 'ene' weg. Die 'ene' gevaarlijke weg! Je kent hem wel, die 'ene' weg waar je automatisch naar toe rijdt als je even niet op let! We vonden de weg ook al een beetje slecht en vrij stijl worden. Langzaam aan reden we de bult op en ook langzaam aan begon ons te dagen dat dit wel eens die 'ene' weg kon zijn. Ook de rest van de groep begon te mompelen over 'that one road'. Maarjaa.. als je toch al die 'ene' weg bent ingeslagen moet je het ook afmaken! Helemaal door tot bovenaan rijden was zeker de moeite waard! 
Bovenop de bult lag namelijk het 'Mossy forest' oftewel 'mosserige bos'. Potdomme, wat was dat mooi! Het bos kon regelrecht uit the Lord of the Rings komen. De mosserige bomen konden ieder moment gaan bewegen. Het was echt een sprookjesbos! 

De scooter-man had een telefoontje ontvangen van een of andere klikspaan die zes toeristen op de hadden gezien op die 'ene' weg'! En dat vond de scooter-man niet leuk. Gelukkig was hij voor zaken de stad uit maar zijn collega vertelde ons dat hij heel boos is. Gelukkig had onze Britse vriend een cursus drama gevolgd en bood hij op alle manieren en met de meest zieligste gezichten zijn excuses aan 'oohw, we are soo sorry we realy, realy didn't know..'. Het was zwaar onze lach in te houden tijdens dit toneelstuk. Omdat we op de 'ene' weg waren geweest moesten we allemaal 10RM (2,50 euro) van onze borg afstaan. Nou, daar deden wij niet moeilijk over. Snel betalen, de hoek om en ontzettend hard lachen om dit voorval...

's Avonds was het tijd om afscheid te nemen van de groep. Wij wilden verder reizen richting het strand. De rest zou nog even in de highlands blijven...


Penang

Jaaaa, eindelijk. STRAND! Daar hadden we naar uit gekeken. De eerste twee nachten op het eiland brachten we door in de stad van het eiland, Georgetown. Georgetown staat op de UNESCO lijst.Dit komt omdat er veel oude gebouwen staan die uit de tijd stammen dat de Britten hier zaten. Georgetown was verder niet heel bijzonder. Er werd overal kerstmuziek gedraaid (denk aan 'let it snow' met dertig graden) en zo hier en daar stond een kerstboom. Voor het eerst zagen we ook veel vrouwen in Burka rondlopen. Dat er in Maleisië veel moslims woonden wisten we maar echt Burka's hadden we nog niet gezien. Vooral op het strand is dat een vreemde gewaarwording. Lig je daar in je bikini/zwembroek terwijl er een vrouw in Burka voorbij loopt. Een erg groot contrast. Op het strand hebben we vrij weinig gedaan. Veel geluierd en Michiel heeft zich uitgeleefd op een jet-ski... Ja, nu mag ik iets typen over mijn jet-ski avontuur! Ja, da was te gek! Met zo'n vijftig a zestig Km/h knal je over dat snoeiharde water! Als je een bocht maakt spuit het water hoog op waar na je weer vol aan het gas trekt en op naar de zestig Km/h! Ja, en dat eigenlijk twintig minuten lang. Te gek toch!? :D


Merry X-mas

Zeker een maand terug hadden we ons verblijf op het eiland Langkawi al geboekt. Het zou er erg druk zijn rond de feestdagen. En inderdaad, bijna alles zit vol maar nog steeds zie je maar weinig toeristen op het eiland. Ons verblijf is echt super. Er staat alleen een bed in onze 'rioolbuis'. De rioolbuis is knal groen, Bugsbunny staat op de muur geschilderd en het uitzicht is fantastisch. Vanuit je bed kijk je uit op zee.Eerste kerstdag hebben we ons en scooter gehuurd en zijn we van het ene mooie strand naar het andere gereden. En wederom heeft Michiel zich uitgeleefd op een jet-ski, ja ik mag weer iets typen over de jet-ski. Na het succes van de eerste keer (slechts twee dagen terug) moest er snel weer ge-jet-skiet worden! En deze keer was het totaal anders. Deze jet-ski had een kilometer teller, kon ik eindelijk zien hoe hard het nu gaat. Nou, na ff oefenen raakte ik de 50.... Mijl per uur! Dat is zo'n 80 Km/h en dat is behoorlijk spannend moet ik zeggen. En na zo'n rechtuit stuk maak je weer een bocht, en daarna weer op naar de 50 Mijl per uur! :D Ja, en dat deze keer zo'n 30 minuten lang! Totaal nutteloos maar o-zo leuk! 
Tweede kerstdag hebben we bij onze 'rioolbuis' doorgebracht waar we vooral in de jacuzzi zonder bubbels hebben doorgebracht. We hadden geweldig weer, een top locatie en een super mooie kamer maar niet echt een kerstgevoel. 

Fijne jaarwisseling alvast!

Liefs M&M